تاثیر درمان شناختی رفتاری بر افزایش مؤلفه های سازگاری زناشویی در مبتلایان به واژینیسموس

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر درمان شناختی رفتاری بر افزایش مؤلفه های سازگاری زناشویی در بیماران مبتلا به واژینیسموس انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زنان مبتلا به واژِنیسموس20 تا 35 ساله بود که به مراکز درمانی فرهنگیان شهید ابوذری و ولیعصر شهر ری مراجعه کردند. با توجه به شرایط ورود و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر از زنان مبتلا به واژینیسموس به عنوان نمونه مورد پژوهش انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. طرح پژوهش طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. به منظور جمع آوری داده ها از مقیاس سازگاری زناشویی (mas) استفاده شد. به گروه آزمایش روش درمانی شناختی رفتاری واژینیسموس، در طول 12 جلسه هر هفته یک ساعت آموزش داده شد. نتایج نشان داد که آموزش درمان شناختی رفتاری در افزایش همه مؤلفه های سازگاری زناشویی: رضایت دونفری، همبستگی دونفری، توافق دونفری و ابراز محبت اثر معنی دار (05/0(p< دارد. با توجه به مزایای مداخله درمان شناختی رفتاری پیشنهاد می شود که این روش در مراکز تخصصی روانشناسی به طور فراگیر مورد استفاده قرار گیرد و همچنین پیشنهاد می شود که مراکز مشاوره پیش از ازدواج  با توجه به بسته آموزشی درمان شناختی رفتاری واژینیسموس، زوجین جوان را تحت آموزش قرار داده و با ارتقاء آگاهی و اطلاعات زوجین، از بروز اختلالات جنسی و پیامد های نامطلوب آن پیشگیری شود.